کد مطلب:32814 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:29

گنجینه پرسمان » اعتقادات

آيا آفرينش كه به وسيله خداوند صورت مي گيرد داراي نقص نيست؟

نقص و كمال ، يك امر نسبي است ، يعني يك چيز به لحاظي مي تواند كامل باشد و به لحاظي ديگر ناقص ، موجودات عالم ، كه سخت ناقص اند و خداوند آنها را مي آفريند تا به سوي كمال حركت كنند ، گرچه نسبت به هدف نهايي كه به سوي آن در حركتند ناقص اند ، ولي نسبت به مرحله اي كه خداوند آنان را در آن مرحله آفريده است نقصي ندارند . براي روشن شدن مطلب مثالي مي آوريم : بنّايي ماهر شروع به ساختن خانه اي و ديواري از اين خانه را مي سازد . از اين لحاظ كه هنوز خانه كامل نشده مي توان گفت كه اين ديوار ناقص است ، اما از اين لحاظ كه ديواري است محكم و درست بايد گفت كار بنّا نقص و كاستي ندارد در برابر او ، بنّايي است ناماهر كه نمي تواند ديوار را درست و راست بالا ببرد . درباره جهان و اجزاي آن نيز بايد چنين گفت . يك نطفه ، كه خداوند آفريده ، از آن جهت كه در مرحله نطفه است هيچ نقصي ندارد و تمام آنچه را بايد ، داراست ، ولي نسبت به كمالات انسان كامل ناقص است . با اين توضيح نمي توان گفت كار خداوند ناقص است . اين كه چرا خداوند از آغاز موجودي را مي آف ريند و از طريق حركت او را كامل مي سازد يا از طريق بخشيدن اراده و اختيار او را توانا مي سازد كه خود را كامل كند و از همان نخست ، با اين كه مي تواند ، موجودي را كامل نمي آفريند ، مربوط به اراده و مشيت اوست . خداوند موجوداتي مانند فرشتگان نيز دارد كه از هر جهت در نوع خود كاملند . ولي انسان را چنين آفريده كه داراي استعدادهايي باشد و بردن اراده و اختيار و حركت استعدادهاي خويش را به فعليت برساند و شايسته دريافت مواهب و عنايات خداوند گردد . هستي چنين موجودي نمي تواند در اين جهان پايان پذيرد ، بلكه هستي اش گسترده است و تا جهان آخرت گسترش مي يابد و در واقع هدف اصلي آفرينش اين موجود ، جهان ديگر است و اين جهان مقدمه اي است براي تكامل معنوي و روحي او .